کوچک باشیم اندازه نخود
یا بزرگ باشیم قد یک غول
اندازه همیم
وقتی خاموش کنیم چراغ ها را .
پولدار باشیم مثل پادشاه
یا آس و پاس باشیم عین گدا
قدر و قیمتمان یکی است
وقتی خاموش کنیم چراغ ها را .
سیاه باشیم یا سفید
سرخ باشیم یا زرد و نارنجی
یک رنگ می بینندمان
وقتی خاموش کنیم چراغ ها را .
پس خداوند اگر یک وقت بخواهد
رو به راه کند کارها را
راهش شاید این باشد
که دست دراز کند و خاموش کند چراغ ها را .
شل سیلورستاین
سلام
شعر زیبایی بود..
خوب تو هم زود به زود آپ کن..... مگه چیه؟؟؟؟
خوبه باز که اومدی....
بیا اونورا....
چرا پس هیشکی تو وب ن نظر نمی ده ..من چه کنم؟
vaghean ali bood,kheili khoshsalighe boodi,va ham chenin daryaye bozorge door ya godale koochak ab, farghi nemikonad. zola ke bashi asman dar tost
salam.kheili kheili webet sade va khoshkele,kheili jazabe.age jesarat nabashe faghat ye chiz behesh ezafe kon,ba pictur haye khoshkel neveshtehato enteghal bede.picturs kheili rahat tar ertebat bar gharar mikone bebakhshid dekhalat kardam, HAMISHE BARANI BASHI,(LATIFO ZOLAL)
salam.... nemikhay biay up koniiiiiiii?
از بحثهایی که گاهی تو ذهنم رژه میره ،یکیش اینه که
اگه همه آدما کور بودند
هیشکی شاعر نمیشد...
آخه شعر ،بیان امیدهاو آرزوهاو حسرت هاست
حسرت آنچه که دیده ایم و خواهانش شده ایم اما مالکش نبوده ایم و نمی شویم...
شعر،شعار نداشته هاست
...
البته شعر های زیادی درباره داشته های انسان گفته شده که نمیشه انکار کرد...مثل : یه توپ دارن قلقلیه!!!
اینم یه جور شعره
نیست؟؟!