اگر از این همه غم که در مورد مسائل دنیایی داری روزی صد بار مشتق بگیری و از اضطراب هایت ریشه n ام بگیری و از ترسهایی که روزانه از غیر خدا پیدا می کنی در صفر حد بگیری،آنگاه خواهی دید مجموع مصائب به سمت صفر میل میکنند و lim امید در قلب بینهایت می شود! اگر نتوانستی بر مصائب چیره شوی ، میتوانی به تعداد دلخواه از هوپیتال استفاده کنی!
اگر در اندیشه ات نسبت به مسئله ای مزاحمت احساس کردی ، اندیشه ات را به "جزء صحیح دوری از گناه" ببر و بگذار تا ناخالصی های ذهنت را بگیرد و ذهنی بدون تشویش به تو تحویل دهد . اندیشه ات را میان انس با خدا قرار بده تا بنا به قضیه فشردگی روح تو نیز به اوج برسد. و در آخر از روحت انتگرال بگیر و بگذار روح تو مانند مجموعه ای باشد که بالاترین کران آن محبوبیت پیش خدا باشد!